Wieś Rudno (niem. Rauden) należy do jednych z najstarszych wsi w Gminie Nowa Sól, Powiat Nowosolski. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od występującej w okolicy rudy darniowej, która była tam wydobywana i następnie przerabiana w nowosolskich hutach.

Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiły się w 1261 r., kiedy Książe głogowski Konrad I zezwolił ówczesnemu właścicielowi wsi, rycerzowi Miśliborzowi (zwany słupem) na dokonanie translokacji wsi na prawie niemieckim. Nadanie w tym czasie nowych praw świadczyć może o wcześniejszym powstaniu Rudna, które w połowie XIII wieku było już ukształtowaną wsią. Założona w układzie ulicówki miejscowość pozostawała we władaniu rycerskim prawdopodobnie do końca XIII wieku. Na początku XIV wieku Rudno było już własnością książęcą. W 1314r. księżna głogowska Matylda (Mechtyda) sprzedała wieś klasztorowi Magdalenek w Bytomiu Odrzańskim. Kolejna wzmianka o Rudnie  pochodzi
z 1485r. Ponownie wieś wymienia się na początku XVII wieku, kiedy znalazła się w domenie ziemskiej rodziny Von Schonaichów z Siedliska (około 1604r. ). Podczas wojny trzydziestoletniej Rudno podobnie jak część majątków rodziny von Schonaich znalazło się w rękach głogowskich jezuitów. Była to forma regresji wobec protestanckich właścicieli, którzy zmuszani zostali do zapłacenia ogromnej kontrybucji.

Rodzina książęca z Siedliska odzyskała wieś dopiero w II połowie XVIII  wieku.
W  końcu  stulecia prócz kościoła we wsi dom istniały: dom parafialny, 2  szkoły, 24 gospodarstwa kmiece, 3 zagrodnicze i 14 komorniczych, ponadto młyn wiatrowy i 12 innych domów. Rudno zamieszkiwało 297 osób. W 1842 roku wzniesiono nowy budynek szkoły ewangelickiej. Do szkoły katolickiej uczęszczały dzieci z okolicznych wsi – Swobody, Lubieszowa, Ciepielowa, Starego i Nowego Żabna. W połowie XIX stulecia Rudno wchodziło w skąd majątków ziemskich książąt Schónaich  Carolath-Beuthen.
W 1844 roku we wsi znajdowało się 55 posesji , kuźnia, 3 wiatraki i 2 końskie młyny (kieratowe) – 393 mieszkańców. Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem i pozyskiwaniem miejscowej rudy dla nowosolskich hut. W XIX wieku i na początku XX wieku wzniesiono w Rudnie szereg nowych zabudowań mieszkalnych i gospodarczych. W tym restaurację
z salą taneczną i remizą strażacką.

W 1933 dzierżawcą niewielkiego majątku ziemskiego byłą rodzina Lange. Pod koniec II wojny światowej w okolicy wsi wybudowano umocnienia polowe. 13 lutego 1945 roku doszło tutaj do potyczki niemieckiej kompanii piechoty z nacierającymi od strony Kożuchowa czołgami radzieckimi. Pod 1945 roku wieś rozwijała się wolno, dopiero w latach 1970; 1980 postawiono kilka nowych domów mieszkalnych i pawilon handlowy. W pobliżu wsi powstał kompleks zabudowań gospodarczych( ferma drobiu) Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Lubieszowie. W tym czasie rozrastające się osiedle domów jednorodzinnych w Nowej Soli zbliżyło się do Rudna zacierając stopniowo granicę między miejscowościami. Dynamiczny rozwój wsi nastąpił od 1988 roku. Rozpoczęto budowę wodociągów, gazociągów i telefonizacji wsi. W 2000 roku Rudno zamieszkiwało 513 osób.. We wsi znajdowały się 62 gospodarstwa rolne i ferma drobiu , 5 obiektów handlowych i 20 zakładów usługowo-produkcyjnych ( między innymi: zakłady przetwórstwa drewna, warsztaty samochodowe i produkcja figur ogrodowych). Obecnie w Rudnie mieszka 570 mieszkańców. Prowadzone są 38 gospodarstwa rolne. W 2003 roku wspólnymi siłami mieszkańców, sponsorów i funduszy z Gminy Nowa Sól został oddany plac zabaw dla dzieci. Dalej kontynuowano rozbudowę świetlicy wiejskiej o nowe zaplecze kuchenne, sanitariaty, szatnie, dach i elewację. W 2005 roku wieś została podłączona do kanalizacji miasta Nowa Sól. Od kilkunastu lat trwają prace przy budowie następnych odcinków kanalizacyjnych i przepompowni poszczególnych ulic. W miesiącu maju bieżącego roku została oddana do użytku po kapitalnym remoncie droga przy ulicy Sosnowej, sfinansowana przez Gminę Nowa Sól.

Świetlica "dziś"